нағма

[نغمه]

1. наво, оҳанг, лаҳн; хониш, суруд: нағмаи дутор, нағмаи мурғони чаман, гоҳ нағмаю усул, гоҳ Худою расул

2. маҷ. рафтори бад, рафтори нозеб

3. маҷ. ҳила, найранг; нағма баровардан рафтори бад нишон додан, кори ношоиста ва номақбул кардан

◊ ба нағмаи касе бозидан бо гуфти касе кор кардан, мувофиқи майли касе амал кардан; дар таҳти таъсири касе будан